Sen bir hazan yaprağısın,
Nereye gideceğini bilemeden uçuşan
Savrulacaksın oradan oraya,
Ve asla kestiremeyeceksin neresi son durak.
Sakın rüzgara kızma, yada teşekkür etme,
Konduğun yere bakarak.
Orası kah bir saray, kırk odalı bir konak,
Ya da farelerin cirit attığı, leş kokulu bir batak.
Bu senin tercihindi,
Dönde bir mazine bak.
Hala anlayamadınsa
Tek sözüm yok sana... A lisanslı avanak..!
O rüzgarı sen yarattın,
Nasıl eseceğini de sen anlattın,
Zavallı esti.. senin emrine tabi..
Peki neden bu tepki be abla...ya da abi.
Ne koyduysan aşına, o gelir kaşığına.
Tencereye doğrayıp ta iki tane kereviz
Beklersen kuzu budu,
Nah bulursun a keriz.
İnsanın beklediği kendi hayalleridir.
Şu anda yaşadığı, önce hakkettiğidir.
(Tayfun Mutlu - Ocak 2002)
Bahçelievler İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 14.8.2006 16:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!