İçimdeki tüm kitapları yakıyorum...
Ve kaldırıp atıyorum
Yorulmuş usa vurmalarımı.
İşte,
Kabullenişlerle dolduruyorum,büsbütün içimi.
Ve bir veda patlıyor içimde,
Duyamadığım...duyuramadığım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta