Reçete Şiiri - Feridun Eren

REÇETE

Gözümde antika değerinde olan sen
Kendini adi bakırcılar çarşısında satılığa çıkardın
Neden son olan nefsine uydun ki
Aydan, güneşten, yıldızlardan gelen serjenistlere kulak vermedin

Takatim kalmadı senden taraf çoktandır
Ne bir mektup ne bir haber ne de bir hoşamedi selam
Artık kendime de söz geçiremiyorum
Bendeki bütün reçeteleri devreye koydum da ne çare

Oklar fırlattım, kemiksiz büyücülerden medetler bekledim
Günlerce istiarelere yatım, ne çare sende yok
Yok, umut yok gitmiş, evini taşımış dediler bu beldelerden
Kala, başıma bağladığım senden kalan siyah bir tül eşarp

Gülüm yok, günüm yok, haberim yok, haber verenim yok
Kapını çalacağım bir evimde yok
Günahım yok, sevabım hep ten yok oldu, yine gitti
Neden iki dudağına hakım olamadın ki o titrek gecede

Zaman da elimde kalmadı gitti çoktandır
Beni sen salisesiz bıraktın tüm mekânlarda
Şimdi ben ömrünü tüketen bir münzeviyim
Karlı bir ticaret yapamadan gidiyorum diyorum

Feridun eren