Ayrılık rüzgarı esti bir kere
Ellerin diline düştük yok yere
Yüzüme çevrilip bakan gözlere
Diyecek bir sözüm kalmadı Tanrım
Ney leyim safası sürülmez aşkı
Bir meltem gibiydin ruhuma estin
Buluttan damlayıp gönlüme düştün
Güllerim solmuştu sen hayat verdin
Baharı yeniden yaşattın bana
Küllenen arzular canlanıp coştu
Başka şey istemem daha ne olsun
Sen benim dünyamı dolduruyorsun
Gözlerin gözünde öylece kalsın
Bakınca zamanı durduruyorsun
Gözlerin yıldızım yüzün mehtabım
O yeşil gözlerin sevgimle dolsun
Aşkımın kanadı kirpiğin olsun
Kem bakan olursa kapanıp örtsün
Benden başkasını görmesin gözün
Korkarım sana bir haller olmasın
Bırakın dertlerim sormayın beni
Bir nefes alayım sarmayın beni
Kaldırıp yerlere vurmayın beni
Yazık gençliğime doyamadım ben
Her zaman başımı vurdunuz taşa
Bir damla su idim gülün özünde
Hayat verdim güle kendi özünde
Bülbül olup şakıdım gül diliyle
Su gül bülbül benim ağyar ne bilsin
Adem oldum yaratıldım cihana
Bazen sıladayken gurbet yaşarım
Bazende sevgime nefret karışır
Bazen bu hayata bakıp şaşarım
Bahara zamansız hazan karışır
En güzel duygular aşkı beslerken
Hayatın kanunu bumu dur Tanrım
Bir sevdim bin pişman oldu bu gönlüm
Ateşten gömleği başıma giydim
Bir murat istedim bin kere öldüm
Her seven böyle hep acımı çekti
Unuttun mu sevgimizi
Kıskanırdı eller bizi
Silinmez bu aşkın izi
Birleştirir ikimizi
Gözlerinde özlemim var
Bu sabah yine sen aklıma geldin
Gözümde hayalin sessizce güldün
O gülüşle kalbe dolan bir sel din
Tıpkı ruha dolan bir nefes gibi
Bir yudum şarap tın kadehimde sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!