Düşünürüm bazen ne çabuk geçmiş
Zaman durmuyor ki yaş olmuş yetmiş
Günler günü gece geceyi itmiş
Mevsim hazan olmuş yapraklar dökülmüş
Gözler fersiz kalmış kulak duymuyor
Yine yalnız kaldım içim
Hüzün doldu yavaş yavaş
Yüreğimi gam ne biçim
Delip gitti yavaş yavaş
Bahçemdeki yeşil dallar
Vefasız kilidi vurdu gönlüme
Aşkı ateş olup düştü özüme
Sevgiyle bakmıyor gelip yüzüme
Bu ömrüme yazık olacak benim
Olamam ben onsuz hayat anlamsız
Ne olur anlasan benim halimi
Bir defa olsun tut tut ellerimi
Gam yemezdi gönlüm alsan serimi
Bu kadar mutluluk yeterdi bana
Gönlüme yol bulup girdin içine
Bir ömür bitti de gülmedi bahtım
Bilinmedi sevgim yetmedi aşkım
Halimde bir harap gözlerim şaşkın
Bilinmedi sevgim yetmedi aşkım
Halbuki ben ondan başka sevmedim
Yıldızlar benim bir haldaşım oldu
Issız gecelerde yoldaşım oldu
Bu dertli gönlüme sırdaşım oldu
Sordular bitmeyen çilelerimi
Baktılar benimle gözleşir gibi
Bir ela göz için ne hale düştüm
Yıllardır peşinden durmadan koştum
Bir nazar eder mi diye hep baktım
En güzel yılları boşa geçirdim
Reva mı heba mı çektiğim bu çile
Yıllar sonra aniden
Karşılaştık yeniden
Geçtin bir şey demeden
Bakışında sır vardı
Bakakaldım ardından
Gönlüme gidin gireli
Tarumar ettin her yeri
Ne aşk bıraktın ne sevgi
Hayallerimi yok ettin
Gönlümde sevgi pınarı
Gününü gün ettin başka yerlerde
Sen benim bahçeme gül olamazsın
Arama beni sen geri dönsen de
Sen benim gönlüme yol bulamazsın
Sen benim duam dın aşkın mabedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!