yıldızlar kayboluyor, güneş nerede kaldı
ırmaklar köpük köpük, yaprakları güz aldı
kıpkızıl bir gökyüzü, gül kurusu bulutlar
fecir geç kaldı bugün, söndü bütün umutlar
kül tarlası bir hayat, güneş bir gün doğmasın
günler hiç eskimesin, mevsimler öyle kalsın
habersiz ölme
son kez de olsa
görmeliyim seni
yoksa,
kim oturur taşına senin
Yüklü bir kamyon gibi geçer gözlerinden
Bakarsın, göremezsin, üşürsün...
Yüreğinde ağır tekerlek izleri;
Zeynep'i düşünürsün...
03/Mayıs/2008
dedim; benim gibi
alçağın işi ne!
döndüm geldim işte,
kahve köşelerine!
Ah be,
bıktım şu parasızlıktan.
Köhne bir geminin,
bitmek bilmez deliklerini,
Tek tek onarmaktan…
Dün akşam tepeden seyrettim seni
Yine hüzünlüsün yine durgunsun
Dağlar mı kararttı mavi benzini
Acep kime aşık, kime vurgunsun
Artık ufuklardan kayboldu güneş
Çingeneler içinde büyümüşüm
Yazgım onlar kadar kara olmasa da,
Bir salyangoz gibi içime bükülmüşüm.
Çingene isimleri bilirim…
Artist isimleri,
umutsuz bir gündeyim;
gözlerim takılı kalmış ufukta.
ruhum karanlıklarda
bir işaret, bir ışık beklemekteyim
senden uzakta
Pencerenden baktığın
O yol kenarında,
Yeşil bitkiler,
Yaban otlar,
Nasıl kucaklamışsa asfaltı
Seni de o şekil kucaklar,



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!