Recep Metin YERDELEN

Rızasız bir gönülde zamansız ilişmişim,
Ellerimde ellerin ne yapacağımı bilemedim,
Cevapsız sorularla sustum bunaldım,
En sonunda bir avuç sevdaya kandım,
Patladı yüreğim, şimdi kan içindeyim…

Merak damı etmedin şu derbeder halimi,
En sonunda ezdin acımadan çiğnedin,
Ta ki can verir oldum o an imana geldin,
İçimdeki o dünyayı bir anda viran eyledin
Neden be gülüm neden beni sevemedin…

Yokluğumda anlarsın sanmıştım, mutsuzluğu,
Ellerinin ellerimde neden sıcacık durduğunu,
Resminin daha ilk renklerinde zamansız soluşunu,
Dünyamın merkezindeki o arzın boşluğunu,
En sonunda da saçlarımdaki akların çokluğunu,
Lale bahçelerindeki bir gülün sevda yokluğunu,
Eşkıya misali kendi dünyamda yok oluşumu,
Nedensiz değildi sevdam ve o gönül BOŞLUĞU;
Bilemedin