Recep Arkadaş Şiiri - İsa Özyurt

Yürek hüzünlenir gözlerim ağlar,
Dayanır mı ciğer sel olup çağlar,
Hayırla yad edin geride sağlar,
Sonun cennet olsun senin arkadaş.

Kızı geldi babam diye ağladı,
Bu feryadı hastaneyi dağladı,
Çekilir mi bunun hasreti yadı,
Rahmetin nazarın olsun arkadaş.

Ecelin gelince bakmazlar yaşa,
Azrail can alır eylemez tasa,
Fatiha okuyun garibim naşa,
Sonun cennet olsun Recep arkadaş.

Ateşin düştü de yaktı kor oldu,
Sinelerde alevlendi nar oldu,
Bizlerin gönlünde ahu zar oldu,
Gözlerimden yaşlar aktı arkadaş.

Mevla sevdiğini erken çağırır,
Yavruların babam diye bağırır,
Cemaatin de namaz kılar dağılır,
Sonun rahmet olsun senin arkadaş.

Otuz Ağustostu günlerden Pazar,
Mevla gel diyerek eyledi nazar,
Mezarlıkta dostun kabrini kazar,
Elden bir şey gelmez bizim arkadaş.

Senelerce rızkın için çalıştın,
Küs durmadın herkes ile barıştın,
Şimdi artık mevtalara karıştın,
Yüreğimi yaktın benim arkadaş.

Çok zor idi seni yıkamak bana,
Gülen yüzün gülmez olmuş cihana,
Hayır dua okurum her an sana,
Ciğer pare, püryan oldu arkadaş.

Sekiz yavrun yollarını gözlüyor,
Gün geçtikçe daha fazla özlüyor,
Hatıranla günlerini sözlü yor,
Allah rahmet etsin sana arkadaş.

Su döktükçe, o gül benzin ağardı,
Kan çok akmış, bedeninde sarardı,
Burak seni,babam diye arardı,
Ciğer püryan oldu, şimdi arkadaş,

Emir büyük, karşı gelinmez haşa,
Dua okun, musalladaki naşa,
Haram katmadın sen, dünyada aşa,
Sonun rahmet olsun, senin arkadaş.

Her şeyde bir hayır vardır, bilesin,
Mevla size, Sabri cemil dilesin,
Şehit sevabıdır seninki bilesin,
Kabrin ışık dolsun senin arkadaş.

Bizleri hiç karanlıkta koymadın,
Elektrik gitti hemen boyladın,
Lambalar karardı onu eyledin,
Ahirinde önen dursun arkadaş.

Oruçluydun, emanetin verirken,
Ecel kırk dört yaşta geldi bak erken,
Yengelerim cesedini görürken,
Kalbim parça parça oldu arkadaş.

Zor geliyor böyle görevler bize,
Hizmet ettin Serenlide herkese,
Söyletmeyin dostlar yaram var taze,
İsa rahmet diler sana arkadaş.