Beş Akçelik Kumaş, Şiiri - İsa Özyurt

Kendi halinde bir tüccardı,
Bir gün karar verdi, göçünü yükledi,
Gemi idi vasıtası, yolu çok ırak,
Endonezya idi, hedefi firak,
Kanaatkâr idi, aza yetinen,
Kumaş satar idi, halka yetiren,
Az olsun, temiz olsun, derdi,
Yanında çırağına öğüt verirdi,
…………………………….
Derken,
Bir gün dükkâna geç geldi,
Çırak satış yapmış iyide bir kar yapmıştı,
Merak etti sordu,
—Hangi kumaştan sattın?
—Şu kumaştan efendim,
—Metresini kaça sattın?
—On akçeye,
—Nasıl olur?
—Beş akçelik kumaşı, on akçeye nasıl satarsın?
Bize hakkı geçmiş adamın, görsen tanır mısın?

Eleman gitti, müşteriyi buldu, getirdi.
Dükkan sahibi müşteriyi karşısında görür görmez,
Helallik istedi ve paranın fazlasını verdi,
Müşteri şaşırmış, daha önce böyle bir şey görmemişti,
Ne demekti hakkını helal et?
………………………………….
Olay kısa sürede dilden dile dolandı,
Ve sonunda Kralın kulağına vardı,
Kral tüccarı saraya çağırdı,
Ve sordu,
-‘’Sizin yaptığınız davranışı daha önce duymadık,
Duymadık ve görmedik,
Bunun aslı nedir’’dedi
-‘’Ben Müslüman’ım’’ dedi tüccar,
—Dinimiz böylece der,
Kazancıma haram girdi ben bunu düzelttim,
Kral,
—İslam nedir? Müslümanlık nedir? Diye soruları sıraladı,
Tüccar anlattı,
Fazla zaman geçmemişti Kral Müslüman oldu,
Ve sonunda halkta kabul etti İslam’ı,,
………………………………………………….
Yapılan tek şey vardı sadece,
İnandığın gibi yaşamak,
Güzellikleri paylaşmak,
Söz dili değil hal diliydi etkileyen,
Konuşmaktan çok yaşamaktı,
Anlatmaktan ziyade davranış dilini yaşatmaktı,
Resülullah ne derdi,
‘’Doğru ve güvenilir tüccar, kıyamet günü Peygamberler, sıdıklar(doğrular) ve şehitlerle beraberdir’’