Recebim. Şiiri - İshak Özlü

Sabahın altısı sokakta Recebim,
Çöpçülere selam vere vere geçer,
Uzamış kuyrugun sonuna girer,
İşine zamanında yetişecek Recebim.

Dolmuşun oturakları anında doldu,
Ayakta istifleme en az yirmi yolcu,
Ense tavanda,böğrüne saplanan koldu,
Kaburgasını kırmadan gidecek Recebim.

Atölyede makina çok,havalandırma yok,
Patron fırçası istemediğin kadar çok.
Tuvaleti Camiden,aşı simit karnı tok,
İşinden kovulmadan çıktı Recebim.

Üç vasıta değiştirecek eve az kaldı.
Dolmuşu sarımsaklı bir hava sardı.
Baksana be kadın çocuk çıkardı,
Yatsı olmadan varacak Recebim.

Mahalle bakkalı hatırını sordu,
Belirlediği tarihi kafasına koydu,
Gece bekçisi de lafa tutup yordu,
Tinerciler görmeden geçti Recebim.

Ogul bisiklet ister,
Kız kurs parası,
Belide bir ağrıyor ki,
Kum ısıtıp sardı beline,
Uyku esir almış,
Kapandı kapanacak gözleri,
Ölmeden yatağına girdi Recebim.

Beeeeey,
Söyle hanım.
Aşk-meşk!
Kırdırma len şimdi bir yanını,
Yat zıbar işte.
Horlar Recebim,
Ge..inş...lah.