Recalim Var Şiiri - Serdar Gündüz 2

Bir efkar cigarası sar bana gardaş
Ufak ufak tellendireyim
Bağlamanın tellerine bağla hasretimi
Her perde de gurbet kahrı çekeyim
Uçurayım bütün taklacı güvercinleri
Gökyüzünü seyredeyim
Dert makamında türküler söyleyeyim
Unutturmaz belki ama
Avutur be kardeşim
Gözü görmeze,
Kulağı duymaza,
Halden anlamaza, aymaza
Nasıl anlatayım ki
Nereden bilecek o biri
Bin bir derdim var be
Bini bir, biri benden içeri

Bir derman doldur bana gardaş
Dağıtayım yavaş yavaş
Dar ağacının dallarından topla gülüşlerimi
Gir koluma sonsuzluğa götür beni
Bir uçurum kenarında
Kafa boşluğuna kapılayım
Mevsim Zemheri
Hava ayaz
Aylardan da, kasım olsun
Allah tan korkmaza
Kuldan utanmaza
Halden anlamaza aymaza
Nasıl anlatayım ki
Nereden bilecek o biri
Bin bir derdim var be
Bini bir, biri benden içeri

Bir herif çayı koyda içelim gardaş
Ağır ağır demleneyim
Kör kuyulara bağırayım efkarımı
Hıçkıra, hıçkıra, ağlayayım
Tespihim dağılmış, şakülüm kaymış
Varlığım bir hataymış
Turnalara da söyle gelmesinler
Yollayacak selamım da kalmamış
Gidip geri dönmeze
Kadir kıymet bilmeze
Karşılıksız sevmeze
Gönül gözü görmeze
Zalime, züppeye
Nasıl anlatayım ki
Nereden bilecek o biri
Bin bir derdim var be
Bini bir, biri benden içeri

Bir garip mezarı kaz bana gardaş
Sessiz sessiz gireyim
Şöyle bir uzanayım da içine
Yattığım yeri bileyim
Öyle bir ağaç dik ki başıma
Toprağımla doysun
Dokuzda tahta koymayı unutma
Bu da benim sana, vasiyetim olsun
Başkada kimim var ki sanki
Börtüye böceğe
Fitneye fücüre
Kahpeye, kalleşe,
Yavşağa, gevşeğe
Nasıl anlatayım ki
Nereden bilecek o biri
Bin bir derdim var be
Bini bir, biri benden içeri