Hİç ağlamazdım bilirsin sen yanımdayken
Terkettiğin gün başladı gözaşlarım
Ve artık sensizliğe ağlıyorum
Oysa bu yüreği kimse ağlatamaz sanıyordum
Sen gittiğin gün başladı gözyaşlarım
Yaşamayı ne kadar çok severdim biliyorsun
Terkedişinle birlikte isyanlar başladı bedenimde
Benim yalnızlıktan korktuğumu bile bile
Sen yalnızlığa terkettin beni
Seni tanıdığım da aşka haykırıyordum
Şimdi ise sensizliğe
Sevgiyi verdiğin gibi cezasını da sen verdin
Dört duvar arasında
Mühebbet yalnızlığa terkettin beni
Şimdi mutlumusun bensiz
Eğer mutluyum diye biliyorsan yüreğin sızlamadan
O zaman ben yalnızlık içinde sensizliği de Razıyım!
Kayıt Tarihi : 17.11.2006 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mühebbet yalnızlığa terkettin beni
Şimdi mutlumusun bensiz
Eğer mutluyum diye biliyorsan yüreğin sızlamadan
O zaman ben yalnızlık içinde sensizliği de Razıyım!
Bu şiirde yüreğinı açıkça yanlızlıga mahkum etmış vefalı bır yürek var yanlızlıklarda artık olmayan aşkını yaşayan . gönlüne sağlık sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)