Tüm yağmur damlalarından
koruyorum alnımı,
çünkü,
en ücra köşelerine yazılmış adını
henüz fark ettim..
Gözünden yüreğine süzülen
bir damla yaşın sıcaklığında
bulacaksın beni
elinin tersiyle silip
yok etmekten
korkacaksın
Yakışıyor mu be adam
kalksana ayağa
sandalyen bile yoruldu
seni her gece taşımaktan
herkese yük oluyorsun artık
Ondan geriye ne kaldığını
tüm dünya haykıracak yine
ve ben
cevabı bulamazken,
yeni bir yıla daha girmiş olacağım..
yılların verdiği yorgunlukla aheste aheste doğruldu yatağından.
yanında kendisiyle akran bir sehpası dururdu hep. ondan aldığı güçle kalktı ayağa, yavaşça aynaya yöneldi; kaldırdı kafasını ve aynadaki yansımasına baktı.
önce göz kapaklarının üzerine kapaklandığı gözlerine baktı ve teşekkür etti; bugüne kadar kendisiyle tüm güzelliklere ve istemese de çirkinliklere şahit oldukları için.
sonra ellerine; bugüne kadar kendisiyle birlikte oldukları için..
ve ayaklarına; hala bu yılllanmış çınarı taşıyabildikleri için. kendisiyle barışıktı, hayatla da öyle..
hazırlanıp çıktı evden. parka attı kendisini. hayat arkadaşıyla her zaman geldikleri bu park onu hep duygulandırır aynı zamanda huzur verirdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!