Yoktun ya yokluğun da yalnızlığını sevdim.
Varlığın, yokluğunla bana aşkı bellettin.
Benden başkası cüce, ben ise aşkta devdim.
Yalnızlığı öğretip, hasrete razı ettin.
Giderken bıraktığın acı, tatlı anılar.
Unutmuş olsam bile, onlar beni tanırlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta