İnsanların insan aramadığı bir yerde açan kırmızı bir gül olmak isterdim
. En utangaç halimle ziyaretçilerimi karşılar ve kokumu salmaktan büyük bir zevk duyardım,.
Koklandıkladıkça O hatırlandığı için...
Bazen ağlardım,bana bakıp O'nu hatırlayınca,ayrılık gözyaşlarıyla yapraklarımı okşayan bir garib ile...
Gül olsaydım,hayamdan boynu bükük açardım.Utanırdım ismim O güneşin pervane olduğu Zatın mübarek ismi yanında zikredildikçe...
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




eyvallah saygılarımla.
tebrikler.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta