İnsanların insan aramadığı bir yerde açan kırmızı bir gül olmak isterdim
. En utangaç halimle ziyaretçilerimi karşılar ve kokumu salmaktan büyük bir zevk duyardım,.
Koklandıkladıkça O hatırlandığı için...
Bazen ağlardım,bana bakıp O'nu hatırlayınca,ayrılık gözyaşlarıyla yapraklarımı okşayan bir garib ile...
Gül olsaydım,hayamdan boynu bükük açardım.Utanırdım ismim O güneşin pervane olduğu Zatın mübarek ismi yanında zikredildikçe...
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




eyvallah saygılarımla.
tebrikler.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta