Şimdi tutamıyorum ellerimi.
Sözlerim,
ucunda kalemin.
Bir de,
hani var ya sukunetim?
Yaşamak vardır bazen,
bazen de ölmek.
Marifet,
her ikisini de tadıyor olabilmek.
Tadı,
tuzu başka.
Anne gibi kutsal,
Anne gibi sorgusuzca...
Melek Özdemir Develioğlu
Kayıt Tarihi : 19.10.2024 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!