Binbir emek
Ve titremek
Nerde kaldı nerde...
Dağlardan kopageldi bir çığ
Nisan bahçelerinin üstüne.
O ağacı iyi tanırım
Yaprağını ilkyazda döküşünden
Doğada eşitlik olmadığı belli
Ağacın kendini öldürüşünden
O ağacı iyi tanırım.
Dalga dalga anılar sarar dünyamı
Her yanım fırtınalarla dolar
Açılmaya başlar renk renk çiçekler
Düşlerim boyunca sabaha kadar.
Bir bitiş var sandım
Yaşadığımı düşündüğüm olur kimi zaman
Acaba yaşamak ne ki?
Ne kalmışsa camkırığı sevgilerden
Onlar evrenimin tek çiçeği
Onlar susuzluğuma övgü
Karşı karşıya geldiler
Savaştılar
Yenildiler
Ağlaştılar yürek yürek.
Nerde yenilenlerin yılgınlığı?
A:
Başıma kar yağıyor döne döne
Sen pusulasız dümensiz gemilerin içinde
Benimse gözlerime uyku girmiyor
Anılarıma dönüyorum döne döne.
- Yunus Emre'ye -
Bir eren saçını yoldu
Seni okuya okuya,
İçi senin ile doldu
Seni okuya okuya.
Sevimin başını bağladılar
Sevimin kanatlarını yoldular
Sevimi bir kafese koydular
Sevim uçamadı.
Paraları gösterdiler Sevime
Eliza küskün bakıyorsun
Olmuşsun yurdundan yakınlarından
Belli kutsal bir şeydi büyüttüğün
Dokunan eller kurusun Eliza.
'Yükseklere karlar yağar'
Sesi kuş sesi gibiydi
Kanatları da vardı
Hiç tanımadığı bir evreni
Güzelliğiyle sardı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!