Ranza Şiiri - Zeynep Güler 2

Üstü üste iki ranza
biri Mora çalıyor diğeri beyaza
Başka görevlerinde var
uyku saatleri dışında
Diyelim ki bin kişi var her an yanında
Kanına şeytan girmiş varsayalım
Kimse olmasada yanında
ömür dediğimiz yolda
İblisin sesini ensende duyarsın
buz gibi Demir Ranzada
Gıcırdar gıcırdar beynine işler sesi
Dört döndürür uykunda
rüyanda bin dolap çevirtir insana
Bir göz oda iki ranza bir soba
Sobanın üstünde bir tencere
içinde de bir avuç taş var
Közün sıcaklığı taşa değer taş yumuşar
Ama ranza kurşun gibi soğuk ağırdır
Biraz daha uyusan sanki teninden ruhunu alır
Altta biri üstte biri var üstteki tavana bakar alttakine ranza mezar
Biraz daha kararır etraf zifiriye çalar
El ayak kesilir geceden
Sen seninle kalırsın inceden
Ranza ranza değil sanki in
Tıkırtısı gıcırtısı tepende asılı bir cin
Getirip koydular üç dört adım odaya
iki katlı iki ranza
mahpus desen değil koğuş desen değil
Zaten yanında bir sen varsın bir de karanlık
İblisin sesine kulak verirsin bir anlık
Soluk soluğa karışır el ayağa
Ne istiyor senden ne verdi sana dünya
Konu konuyu açıyor
Ranzada uykum kaçıyor
Sokakta sarı lambanın ışığı perdeden
Gizli gizli gözün camda
Yorulursun yırtınmaktan çığlık çığlığa
Dolapta hap var bir kaç kutu
ne olduğu belli değil ilaç mı zehir mi
Tamamını iç durma bilinmez
sabaha ne çıkar ölün mü dirin mi
Bu akşamlar birbirini böyle kovalıyor durmadan
Dakikalarımı ömrümü çalıyor hiç utanmadan
Yıllar var uyku girmiyor gözüme hepsi ranzadan
Duvarda bir saat var etrafı kırmızı çerçeve
Akrep yelkovanla sürüncemede
Pili bitsin diye bakıyorum gözümü dikip
Geçmiyor zaman sanki elinde bir ip
Çektikçe çekiyorum
Bu haplar kanıma karıştı biliyorum
Ranza demirden soba demirden saat demirden karşılarında ben varım etten kemikten
Bu anı tam bin kere yaşadım ben
uyurken uyanıkken
Sesime karanlık çöktü ranza dile gelmişken
Ben ellerimin yaşı daha sekizken
Ranzanın zalim ruhu sanki kemirgen
kendimi aydınlığa zar zor atmışken
Duvara baktım saat durdu pili bitti
O yaşımda gördüklerim bu yaşıma yetti