O sabah gözünü açtığı zaman gördüğü her yer., eşyalar-insanlar-sokaklar-dağ-tepe ve tabi denizler ve elbette gökyüzü ile bahar müjdeleniyordu sanki... Güneşin gözünü kırparak gülümsemesi ise biraz hazırlıksız yakalandığını hissettiği bu yeni mevsimde yanında daimi bir yoldaş bulacağının güvencesi gibiydi...
. ,
Randevu yerindeki meydan saatine göre ayarladığı kolundaki saate baktı ve dudağında sevdiği bütün melodilerin ıslıklı potpurisi ile hazırlanmaya başladı… Saçlarını her zaman olduğundan daha da özenle taradı... Takım elbisesinin içine en çok yakışan gömleğini giydi., kravatını bağladı... Yakasını-paçasını düzeltti ve kendisini boy aynasının karşısında defalarca boydan boya gözden geçirip son kontrol üstüne son kontrol yaptı...
. ,
Evet gün bugündü... Saatine bir daha baktı... Randevu Zamanına henüz bolca vaktinin olması ile rahatlayarak ayakkabılarını giydi... Kapıdan çıkar çıkmaz da yüzündeki gülümsemeyi., kendisine hala göz kırparak bakmakta olan güneşle paylaştı...
. ,
Gözünün alabildiği kadar kırlar hayal etti dışarı çıkar çıkmaz., yüreğinin ferahlığı gibi., yemyeşil ve bahar kokulu... Bu hayalini alıp getirdi., yürüyeceği bütün yolların üstüne serdi... Atacağı her adımla karşısına binlerce kır çiçeğinin çıkacağı kırlar... Hepsi de bir başka rengin yanında bir başka renkle süslenmiş., yemyeşil örtünün üstüne alabildiğine ve iki yana açılmış simetrisiz kelebek kanatları gibi binlerce çeşit çiçeklerle dolu kırlar...
Tamamını Oku
