Randevu Şiiri - Rıdvan Cankiç

Bir aralar gökyüzü çok bulutluydu.
Ama hiçbir zaman o günkü gibi olmadı.
Onun öncesinde güneş tatlı tatlı çıkmış
Ve öğlene doğru yakacağı tenleri seçiyordu.
Bir iki sokak ötede randevu yerine gelmiş
Ayakta bekleyen sevgilileri gördüm.
Ne garip değil mi?
Randevuyu hep ayakta beklerler.
Sanki oturdukları zaman
Fark edilmekten korkar gibi yaşarlar o anı.
Nedense hayat her zaman ki gibi devam ederken
Randevu yerindeki insanlar
Başka bir gezegene doğru seyahate çıkmışlardı.
“Hani dünyam değişti” dedikleri o söz de burada var oluyor.
Ben ise birileri gelip
Benden hayatımı çalacakları korkusu ile
Sokuluyorum banklara ve tek başıma oturuyorum.
Belki de çok acımasız oldum.
Sevgililer ayakta bekler birbirlerini,
Yalnızlar da banklarda tek başına oturur…
Bir süre önce sağlam bir vücuda sahipken
Bir süre sonra kalbiniz kırık yaşadığınızda
Aslında sadece kalbinizin kırıldığını değil
Artık yaşamadığınızı hissediyorsunuz…

Rıdvan Cankiç