Haram bir lokma girmemişti evine en zor günlerinde bile.
Huriler,melekler geçse yanından
Göz ucuyla bile bakmamıştı bir defa.
Fazla lüks aramazdı öyle.
Ne hanlar, ne hamamlar,
Ne katlar,ne yatlar, ne atlar.
Demiş ya derviş:”bir lokma, bir hırka”
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
