Ramedanı Şerîf 16 Şiiri - Mehmet İslami

RAMEDANI ŞERİF ON ALTI

O’nun yağının altındaki taş
Ayrılmadı, dedim benim arkadaş
Kal denince kaldı etmedi telâş
Muallâkta mi’râc harikâsına

Kızıl Çinde oruç tutan müslüman
Sırtüstü yatırmış ve demiş uzan
Görünce bağlanmış zorla sulayan
Yüreği dağlıyor dökülen kanlar

NE GÜZEL

Kelimetullah’ çün CİHÂD ederek.
Cadde-i Rahmanda gitmek ne güzel.
İmân gülzârında hissi güderek,
Nûr'un deryâsına batmak ne güzel.

Dilden dile güzel sözler yarışır.
Bayramlarda küs olanlar barışır.
Lâle, çiğdem, nergiz güle karışır.
Fıtrat-ı ittifâk etmek ne güzel.

Rüzigârla kayaları düzleyen,
Hasret çeker sevdiğini gözleyen.
Ezâzilken beddüayı özleyen!
Ol iblise lânet etmek ne güzel.

İsmâil’le, İbrahim’i (a.s) deneyen.
Bıçak kesmeyince taşta sınayan.
Nar içinde gül dalına tüneyen,
Bülbül olup gülde ötmek ne güzel.

Beyaz süte yeşil otu sararak.
Mevcûdatı çekirdeğe kararak
Habibinin (S.A.V) sinesini yararak,
Bu âlemden tecrit etmek ne güzel.

Üç Nebiyi firavun'a besletip,
Sonra, Allah birdir diye sesletip.
Ummana daldırıp sonra ıslatıp.
Bu günlere teşhir etmek ne güzel.

Tur dağını üste kalkmış gördüler.
Sanki fındık kabuğuna girdiler.
Korkudan öylece ketum durdular.
Samiriyle nara gitmek ne güzel.

Mancınığı İblis yaptı, atmadı.
Mel'ûn asla inadından sapmadı.
Cin, Gâneden gayrı kimse yatmadı.
Nara gidip Nûr'a batmak ne güzel.

Yusuf köle iken handan eyledi
Nemrud'u sinekle candan eyledi.
Ebû cehle arzı zindan eyledi.
Sıddîki melekce tutmak ne güzel.

Demire, Davud'u (a.s.) amir eyleyen.
Kayayı bıçağa hamur eyleyen.
Yunus'u (a.s) balıkta mamûr eyleyen.
Sultanın hablini tutmak ne güzel.

İbrahim’ken öz evlâda bıçağı
Çalınca bağlandı, kestide dağı
Habibe perdeyken örümcek ağı
Güvercinken gurka yatmak ne güzel

Gıffar Ebû Zerr’e dikkat eylesen
İSLÂMİ’ye kimliğini söyle sen
Esrârı hakikât beyân eyle sen
Hikmetinden katre tatmak ne güzel