Ramazan Süt Şiirleri - Şair Ramazan Süt

Ne rivayet sanılır ne hikaye
Hep sakınarak sevdim
Uzaklardan uzaklardan
Sana dair bir türküdür
Sevda yüklü sözcükler
Dinlesen anlarsın

Lüzumsuz bir adamım
Şimdi kendi halimde
Ne kadar gereğinde fazla olsam da
Ne kadar kayda değer olmasa da
Benimde düşüncelerim vardı
Benimde sevinçlerim

Aşk hasretinde büyür bilemezsin
Özneldir tüm zamanlar sevdan söyletir
Kaplar yüreğimi derin bir sızı
İnceden inceye yokluğun ağlatır

Bir düş olur hayalin varılmaz

Hüzzam renkli birkaç adam
Ötelerden hüzün biriktiriyorlardı her gün
Yalnızlıkları da vardı biliyorum
Ellerinde çocukluk yıllarından kalma bir düş
Gözlerinde sonsuz bir keder
Ve intihara sinmiş bütün umutları

Yalnızlık benim zanaatimdir
Hüzünle işlerim satır satır
Şiir söylerim umudun çocuklarına
Umudun çarpan yüreklerine
Aşkla sevgiyle

Ağaçlar kahır açıyor bu sonbahar
Dallarına kondukça hüznün kuşları
Sesleri hicran sesleri insan sesleri makina
Hızla yabancılaşan alıngan bir yüz
Ürkek bir gülümseyiş anlamsız bakışlar
Umarsız uzanan öylece sokaklar

Şurda sahnelendi o eski sevdalar
Kuş tüyünü bıraktı ağaç yapraklarını
Gök bulutlarını değiştirdi kül rengi
Muazzam bir şölene hazırlanıyor
Baştan başa tüm şehir

Kültabağına atılmış sözcükleri topluyorum
Olur olmaz yerinde bir gülün
Mevsimin kaçak fısıltıları kulağımda
Değişen renklerdir ki bir kapıdan öteki kapıya
Gibisin yani hala hüznüm sokakların

Düş rengine boyandı her şey
Bir kırlangıcın vazgeçemeyeceği bir düş
Emir ve komut
Nasılda yasalarına uymakta
Uzun doğa gagasıyla dağ iskeleti
Kirli ve kaygı yalnızlığına alışmakta

Ben hiç böyle mahzun olmadım
Ben hiç bu kadar aciz kalmadım
Karşısında gizemliğinin
Hu mana canfeda
Söyle ne olursun
Az mı koşuştuk peşinden akşam bulvarlarında