UTANMAZ KALBİN
O sevgi bahçemi sana süslerken
Mutluluk içinde her gün beklerken
Ayrılık tatdırdın seni özlerken
Mahşerde yanacak utanmaz kalbin
Gönülden sevmişsin halinden belli
Her gece ağlarsın gözlerin nemli
Yıllarca yormuşsun o gönlü hayli
Üzülme arkadaş yeter bu kadar
Her insan oluyor sonunda aşık
Bu ayrılık kopardı, vurdu ciğerimizden
Ölüm ayırdı gardaşım, birbirimizden
Şimdi kaybolduk var olan , neşemizden
Sen zamansız gittin , vay gardaşım vay
Birden bire çöktü , üstümüze hasretin
Sevdiğim için ben düştüm dara
Kalbimde var kapanmaz bir yara
Beklerim vefasız bir kez olsun ara
Vay vay vay vay ben yanıyorum
Senin için her gece ağlıyorum
Sevdiğim için ben düştüm dara
Kalbimde var kapanmaz bir yara
Bekletme vefasız bir kez olsun ara
Vay vay vay vay ben yanıyorum
Senin için her gece ağlıyorum
Sevdiğim için ben düştüm dara
Kalbimde var kapanmaz bir yara
Beklerim vefasız bir kez olsun ara
Vay vay vay vay ben yanıyorum
Senin için her gece ağlıyorum
Kalbim hala seni soruyor
Aklım sende gelir sanıyor
Ne desen gönlüm kanıyor
Anla ki vazgeçilmiyorsun
Hayran kaldım o yüreğine
Ayrılığın acısı benim canımı yaksada
Ben senden vazgeçmeyi düşünmüyorum
Bu gönlüm bir ömür sensiz kalsada
Ben senden vazgeçmeyi düşünmüyorum
Benim bu aklım hala sende çıkmıyorsun
Hiç dokunma yara almış kalbime
Yüzüme bakıpta gülme halime
Düşemezsin artık benim peşime
Vazgeçtiysem elbet vardır sebebi
Çıkma karşıma git bu yüreğimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!