İskelet görüntüm olmasın üzüntü,
Sadece tenimle derleme öykümü,
Meşgul etmesin hiç açlıkla kuruntu,
Afrikalı açtan bizlere yansıyan…
Kurumuş dudağım nefsimi haşlasın,
Deve hörgücünde açlığı taşlasın,
Akşam ezanında midemde başlayan,
Şükrümle güçlensin fakrıma yansıyan…
Bedenimden bakıp dışarıya değil,
Ruhum nefes alsın oruçla eğilsin,
Duam gıdam olsun açlık çekerken dil,
Asr-ı saadetten kalbime yansıyan…
Ramazan ismiyle değil de cismiyle,
Yaşansın, dillensin manevi resmiyle,
Zikrinle tövbe et kulluk kasemiyle,
Yeniden doğuşa samimi yansıyan…
Ramazan hoş geldin ne mübarek bir ay,
Nefsime terbiye, cennetime saray!
Melekler neşeli gelir alay, alay…
Sağım mesaide hayrıma yansıyan,
Solum tembellikte arıma yansıyan,
Olsun...
Safet KuramazKayıt Tarihi : 20.8.2009 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel çalışmaydı...emeğinize yüreğinize sağlık...başarınız daim olsun...nicelerine...
selam saygımla...
Kanaat Sofrası adlı şiirimden bir dörtlük ile yorum yapmak istiyorum. Şatafat sofrası kültürsüzlük ve görgüsüzlüğüne karşı. Saygılarımla.
'Şükrün elleri duaya dururdu, doyuran kanaat sofrasında,
Gözü doymazlar aç kalktıkları, şatafat sofrası gibi değildi,
Kanaat sofrası.
Ramazandı, ağızlar bağlı, sabırlar çoğalmıştı,
Açlığın ne olduğu anlaşılıyordu,
Kurulmuştu yer sofrası.'
TÜM YORUMLAR (10)