Ramazan Ateş 2 Şiirleri - Şair Ramazan A ...

Yıl 1920
İstanbul harap ve bitap bir mahzen gibi,
Esir, elleri kelepçeli,
Zindan da bir Yusuf misali,
Yardım bekler,
Rüyaları matemli,

Bu denli keder gönlümü dağlar
Bir dua yok mu, yalvar yakar…

şeytan uzak, yalnızlıklar rıhtımında
kirpikler fersah fersah...

arkana bakmadan kaçıyorsun sebebsiz,
yoksa ümidin mi yüreksiz...

Kederi gömmüşlerde ta gönlüme
Kemikleri sızlar ümit var diye…

Unutuldum galiba,
yüreklere su serpen sesine,
aşina değilim,
duymuyor kulaklarim...

Matemli akşamları özlüyorum,

Ağlayarak sokaklarda, köşe başlarında

Sevdamı geri istiyorum,

Yarın ne olacak,
Dün olan olmuş,
Hayat bu işte,
Bir ileri bir geri,
Hayat tamam olmuş...

Bir çift göz anlatabilmeli,
Sevebilmeli insan tenler ötesine...

hayat bir uzun yol baki değil,
tik taklara sığmaz ömür değil,
asırlar bu tene bedel değil,
varsa da etten kemikten değil...