Rakik
her an kıyametler içinde devinir dünya gören görür görmeyen kör
kaç insan ölüyordu..kaç göç yollarda gözyaşı..o an..
kaç kuşun yuvasını savurdu fırtına..bir yerlerde kılınçlar kırılıyorda savaşmaktan..bütün efendiler yalancı cennetlerinde daltaşak dolaşırken
o an..çiçekler çılgınca çatlatıyordu kozalarını..delicesine sağanak dövüyordu göğsünü ayrılıkların
telgraf direkleri işgal orduları gibi yürüyordu..sokak lambaları ayyaş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta