sen,
kaldırımların berduş adamı!
daha o gün anlamıştım,
uyuşmazlığımızı.
sen rakı seviyordun,
ben şarap….
rakı;
zengin sofralarında
isteği hiç bitmeyen
şımarık, arabesk ve kibirli
oysa şarap diyordum ben.
şarap içelim mi?
o başkadır!
fakir bir mum ışığı gibi
için için,
yavaş yavaş ısıtır,
sever bizi..
içmedin!
içmedik!
bu yüzden hiç sevişemedik…
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!