1989 aralık ayazında annesi ev hanımı babası inşaat işçisi olan bir ailenin en büyük evladı olarak doğdum.2 erkek ve bir kız kardeşim vardır.Daha ilkokul yıllarında erkenden hayatın içine atıldım yahut hayat mecbur etti diyelim.Bundan hayıflanmak haddim değildir,hayatın güzelliği bunda gizlidir.Lise öğrenimimi Haydarpaşa Anadolu
Teknik lisesinde tamamladıktan sonra, akademik edebi eğitime vaktim ve gücüm olmadığı ve benden beklenenler bahr-i bi payan olduğu için İstanbul Teknik Üniversitesinde gemi makineleri işletme mühendisliği bölümün ...
Senden sonra yumruk oldu avuçlarım sımsıkı kapandı
Sana kavuşunca açabilirim ancak
Ellerim ellerinde kapadım gözlerimi
Ellerim ellerinde açarım ancak
Rüzgara fısıldar oldum sözlerimi
Yağmurları alıp götürdüğü gibi
Siyah ve beyazı düşündün mü hiç?
Bir meclubiyet cevheri saklı
Küre-i arzın çekirdeğinde
Aydınlık ve karanlığı duyabildin mi hiç?
Umut deryasında kulaç her nefes alıp veriş
Seyreyle alemi esbabı irfana eriş
Birkaç damla yaş süzüldü gözlerimden
Yüzümdeyse senin verdiğin bir gülümseme
Büyük kaba ellerimle silerken onları
Senin minik narin ellerine ilk dokunduğum anları yaşadım.
Kalbim damarlarımı patlatacaktı sanki
Tüm vücudum ılık ılık terliyordu
Sessizliğimin çığlıkları yankılasın seninle
Kalbime vurulmuş zincirler kırılsın
Esirin olmuş duygular gözlerimde
Dokun bana karanlığım dağılsın
Bir ışık sanki ismin sözlerimde
İmrendirdiğin güneş kadar parlaksın
Kendini arayan bir adam tanırdım eskiden
Açıklayamadıklarıyla alırdı her nefesini
Ruhundaki ağır bir savaştı derinden
Hep duyurmak istemişti sesini
Uzaklardaydı birgün geldiği yerden
Güneşin batışını izlerken bulmuştu kendini
Sen yalnızca zihnimde hasretim ol benim
Seni duyunca nimetin şükrü eda olsun gözlerimde
Sahile vuran su zerreciklerin beni almak ister gibi sanki
Geride kalmış göz yaşlarımı bana getirir gibi bak bana
Sen dertlerimi dinleyen bir dosttun bana deniz
Şimdi seninle aramda anılar var
Karşı koyamaz hiçbir güç hapsedemez
Yalçın kayaları delip geçen kaynakları
Doğasında var çünkü
Mutluluk kokan güller engellenemez
Akıp giden hayat bir saniye bekleyemez
Denizlere akan nehirler
Yaklaşırken hayat arkadaşıma can yoldaşıma
Çarpıyordu kalbim daha görmemişken onu hızlıca
Ruhumun her şeyi sorgulayan o baskın sesi
Kesiliverdi kaybolup gidiverdi o anda
Hayatım boyunca yaptığım en cesur şey
Hayatım boyunca attığım en büyük adım
Simsiyah olur gözlerin
Karşımda durursun avucumda minicik ellerin
Kalbimden dökülen sözcükler okyanustan bir damla sadece
Hiçbir şeye sığmazsın seni sığdıramam hecelere
En büyük suskunluğum sana
En büyük tutkum sana benim
Okyanusun suları sahile esen tatlı rüzgarla birleşip bir örtü gibi kumları kapatıyordu.
Beş adım uzakta palmiye ağaçlarının aynı rüzgarla olan fısıldaşmasını dinlemek ve yine aynı rüzgarın yüzümde bıraktığı sıcaklığı hissetmek zamanı durdurmaya nedendi benim için.
Ayakta durmuş bu isteğime gülümseyen güneşin imkansızı istiyorsun dediğini duydum.
Ama durdum.
Birden bire hayal ve gerçeğin arasında kayboldum.
Hangisi gerçekti?
-
Alptuğ Altınyayla
-
Alptuğ Altınyayla
Tüm YorumlarŞiir ilgimi çok az çeken bir tür.İstemsizce şiirlerinize bakarken tamamını okumaktan kendimi alamadım.
Şiir değilde sanki bir betimleme deryası gibi eserleriniz.
Her okuduğumda farklı anlamlar çıkardım.
Çok başarılı.
Şiir ilgimi çok az çeken bir tür.İstemsizce şiirlerinize bakarken tamamını okumaktan kendimi alamadım.
Şiir değilde sanki bir betimleme deryası gibi eserleriniz.
Her okuduğumda farklı anlamlar çıkardım.
Çok başarılı.