Raif Koç Şiirleri - Şair Raif Koç

Yanımda olsan keşke…
Denizlerin sonsuz maviliklerinde görüyorum
Bakışlarını
Dalgaların sessizliğinde duyuyorum
Sesini
Seni dinliyorum teslimim hissediyorum

Heryer zifiri karanlıkla örtülüydü
Kusursuzluğun ihtimalini düşündüm
Kalbim duygular düğümüydü
Hem ağladım hem güldüm
Yine hayalimde bir bahar günüydü
Denize vuran ay ışığını gördüm

I-
Bir masal var paylaşmayı istediğim
Hiçbir dilden dökülmedi şimdiye değin
Duyguların ışığıyla aydınlanmalı insan
Kalbinin atış seslerini duyduğunu söylemeli
Dilimden dökülenler yüreğimin sözleri

Günlerden sensin yine herzamanki gibi
Her kelime her ses herşey seni çağrıştırıyor
Ruhum kalbim seni öyle özlediki
Göz bebeklerimden senin ışığın taşıyor
Hayatın herşeyine sorularım vardı
Senden önceki derin yalnızlığımda

Beni kendine çeken bir ses işittim
Adımlarım bittiğinde karanlıkla savaşan
Dolunayın karşısında dikilmiştim
İki meclubiyetki birbiriyle çarpışan
Aydınlık savaşçısı yardım istiyor sezmiştim
Alem-i esbabdı dışarıda çatışan

Uzaklardaydı gözleri izlerken sonsuz mavilikleri
Yangın yeriydi kalbinin derinlikleri
Aklındaysa hep gönülden söyledikleri
Biliyorduki kendisine bir el uzanacak
Bu matem yaşları birgün son bulacak
Gözleri gülecek huzurla dolacak

Ellerimi hayallerin ötesine hiç uzatmadım
Bir melodi duysam sevgiyi anlatan
Karamsarca geçip gittim durmadım
Bendim karanlık umutsuzluk ve yalnızlık
Sabırdı tek sığınağım hep seni aradım
Her karanlığın her gecenin sonunda bir aydınlık

Birkez daha battı gözyaşlarımı aldı güneş
Birgün daha bitti kokundan mahrum
Kayboluveriyorum mahzun ruhum
Gözlerim nemli buruk kalbim
Şükür ağlamaya şükür seni özlemeye
Şükür göz bebeklerinde kendimi görürken