Rahvan Atlar Şiiri - Ahmet Erdem

Esen yelde kokunu arıyorum
yoksun
bu yüzden hava kekre,
gökte gözlerini
A v r a s y aDÜŞLERİM SEN ..

Esen yelde kokunu ararım,
Yoksun… bu yüzden hava kekre.
Göğe bakarım, gözlerin kayıp,
Buluttan bir perde iner üzerime.

Düşlerime sığınırım usulca,
Kalbimin tam orta yerinde,
Elimle koymuş gibi bulurum seni,
Sıcacık… kıpır kıpır bir heyecan nehri.

Rahvan atlar tepişir içimde,
Zaman seninle demlenir usulca.
Ruhum mutmain, keyfime diyecek yok,
Değil mi ki hayalin elimde?

Kim bakar gerçeğin yüzüne?

Yine de sorarım rüzgâra,
Dünya kaç kez dönmeli sensiz?
Kaç gece daha sürmeli hasretin,
Kaç yıldız kaymalı ellerimin içinden?

Dudaklarımda adının gölgesi,
Bilmecelerle susarım geceye.
Bir serçe ürker penceremde,
Kim bilir hangi rüyadan düştü göğsüme?

Ve anlarım, bir çift göz,
Bir baharı fısıldar uzaklardan.
Senin olmadığın her yer eksik,
Ve ben, yalnız düşlerimde tamamlanırım…

Nisan 2025
A v r a s y a