duymadığım kokunu duymak içindi
onca kadın kokusu
ve ruhum başka bedenlerde ölürken
bir sen içindi bu cinayet anlarındaki sessizliğim
ömrüm
hayat belki düz bir duvara tırmanış
şüphesiz tek çıkışı, tertemiz bir yakarış
ömrüm
gün boyu içinde senden bir şeytan
son yemeğini yemeden önce;
neler düşünmüştü kimbilir?
vuruldu ve durdu bile
akmakta olan meşhur kanı
şimdi
cansız bedeniyle, bir atın eyerinde asılı
_Anna; on dokuzum, hüzünlerimin kadını
Bıraktığın yatak hala dağınık, toplanamadı_
yonika
maria hilfer caddesindeki evimin
iki gecelik kadını
korkma, hatırlıyorum bak hala adini
Ağlayarak yaşama tutunamayız,
Biliriz
Gülmek de yakişmaz bu saatten sonra bize
Elbet bunu da biliriz
Varsın,
Bugün de dalgasını gecsin güneş
bir ülkenin iç yollarında yürüyordum
herhangi bir sonu yoktu yolumun
hangi dudağa değsem üşüyordum
kendini bulamamış adamlar bulurken
kadınlardan,çoçuklardan geçiyordum
hiç bir evin yoluna denk düşmeyecektim
Sana yürüyorumdur
Senin haberin yoktur
Sebepler arama bir sebebi de yoktur
Cenneti görmüşümdür sende
Ve benimki cennete yapılan bir yolculuktur
Anna,
en küçük yaştaki kadınım
on sekizdi, daha yeniydi hayatın
bense yirmi yedimin ortasında
huysuzlaşmaya başlamış yeni bir ihtiyardım
İyi bir gün ağarmasına düşer aşk
Bir günaydında can bulur.(- Günaydın)
Gözlerinde bir dünyayı terk etmeye hazırımdır artık(Ve terk ettim)
Bilirsin(Korkarım ben)
Bir sahilde yürüyemezdim sensiz(Bak düştüm)
En çok da gözlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!