Be Oğul
Bugün gün yine ağarıyordu Oğul.
Ortalık aydınlanıyordu, uzayıp giden günler bitmek bilmiyordu Oğul.
Burada gökyüzü olsa da toprak yok, ağaç yok, biten ot yok, öten kuş yok Oğul.
Orada bir köy var yakında
Tenha bozkırların kucağında
Issız ve dar yolların sonunda
Hiç unutulmayacak hatıralarımda
Saban başında nasırlı eller
Akıp gecen hayatın önüne geçilmez seyrü seferi
Durduramadığım alem-i faniden ayrılık günleri
Uçsuz bucaksız nice âlemlerin dinmeyen ceziri
Sonsuzluğun ruhumu okşayan meltemin ılık esintisi
Uykusuz gece sonrası karanlığa ışık saçan nur
Güvercin hüznü ile vakti seherdeki sekine ve huzur
İmbatlarda ortaya çıkan bulutların gölgesi
Şafakta kaybolan münzevi yıldızın o eşsiz şulesi
Sende bilirsin ki sensiz ben bi-can
Sesim çıkmasa da sana olmuşum hayran
İkimiz biriz, bende olan o ben sensin
Olmaz gayrımız sende olan o sen bensin
Huda’nın Ademoğluna yaratılışındaki mayası
İnsanlığı tekrar ona döndüren hizası
Arzın sathını kaplayan pir-ü pak sefalar
Karşılık beklemeden alemi yaşatan fedakarlıklar
Bazen gönlümün kabarması, bazen dinginleşmesi,
Bazen alıp götüren bir melodi, bazen sükûnet,
Bazen içimdeki çocuk, bazen derinliğim,
Bazen gevrek bir kahkaha, bazen hüznüm,
Bazen öfkem, bazen ağırbaşlılığım,
Bazen içtenliğim, bazen ikircikliğim,
Furkan
Semaya sığmayan feza kandilinin eşsiz leması
Rabbin ihsanı ile Hira’nın nur ile aydınlanan siması
İnsan aciz, emsalini vücuda getirmek ne cüret
Şuarai Arabi’de yazabilecek nerde o cesaret
Bizim emmioğlu bir itibar-ı paye kimse onu tanımaz
Anlatsam kelamlarla şanını, dillere sığmaz
Her elinde maharet, her şeye vukuf ve kifayet
İşinde pek ehil, erbap ve onda sonsuz ehliyet
Ey Can- H.z.Peygamber’e (s.a.v) Naat
Gecenin sukut eden karanlığında gönlüme gelen süreyya bir şulesin. Sendendir bendeki bu amansız helecan.
Yalnızlığıma sensiz gün sayarken şu ahir ömrümde, sessizliğimle aşk yolunda süzülüp sana ulaşmak isterim.
Seni bulduğumda Ey can vazgeçtim canımdan can.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!