Rahmetli Yasin Efendi Şiiri - Yasin Ayhan

Yaylı tambur dinlerdi,Fahrettin Çimenden
Klarneti Şükrü Tunar Beyefendi den
Ney,neyzen Tevfik’ten dinlenmeliydi
Ormancıyı illa ki,Müzeyyen Senar söylemeliydi
Bir zamanlar Zeki Müren siz yapamazdı
Ne de Muazzez Abacısız,Acem kızı……
Boş bir çerçeve idi gönlü,Belkıs Özener’den…..
Bakmadı Çeşmi-i siyah,onunda feryadına
Hicran oku sinesini deldi; şarkıda ki gibi
Bu sahillerde bekledi hep sevdiğini…….
Yandı yarine tüm aşıklar gibi,od oldu yüreği….
Çok sevdi,şiir yazdı,kim okudu yazdığını?
Yar’i bilemedi ne kadar sevildiğini!
Umut tohumları toprağa bile düşmemiş
Canlanmamış umutlar,bilmemiş ki hayallerinde
Umutların kocaman bir ağaç olduğunu sevdiği…..
Suçu yok derdi,cigaradan çekerken
Öyle yetişmiş,karşılıksız sevileceğini ne bilsin
Gözleri dolardı,yutkunup bir cigara daha yakardı
Onsuz hayal kurmadım ki yeminle derdi……
Musa Eroğlun’dan yol ver dağları söylerdi
Dağlar yol vermezdi hayallere;
Halil İbrahim olurdu Bitez yalısında,
Vurulurdu göğsünden,al kanlara boyanırdı
Erzurum dağları kar ile boran olurdu yüreğinde
Deniz ilini Hak saklasın,sevdiğim var içinde derdi
Türkü dostu,Türkü yürekliydi
Türkü anlamak için,Türkü dinlemeli derdi..
Gönül dün dilbere gam-ı pinhan etti derdi Fuzulice
Bilmezdik bilirmiydi sevdiği,ne kadar sevildiğini….
Balığa gidince Mehtaplı Geceler de yi söylerdi
Mehtap olmasada,anardı sevdiğini….
Onsuz yaşamam derdide gülüp geçerdik
Hadi sende lan derdik; kötüye bişi olmaz
Nerden bilelim gerçekten yaşayamayacağını
Bu kadar neşe doluyken Rahmetli….