Merzifon’daki karşı komşumdu, Tevfik Baba,
Maliyeden emekli, tevellüt 1943 derdi hep…
Haram lokma geçmemiş boğazından…
-Bu meslekte haram yeseydim,
Şimdiye kadar apartmanım olurdu, derdi…
Tek katlı müstakil bahçeli bir ev alabilmişti,
25 yıllık emeğine mukabil…
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
üstad bir MERZİFON lu olarak hemşerim tevfik baba ya göstermiş oldugunuz saygı için teşekkür ederim okurken gözümden yaşlarda süzülüp gitti kalemin daim olsun....
Ahmet Abi yüreğine, diline sağlık gerçekten çok duygulandım.Acılarımızı öyle güzel dile getirmişsin ki......Hıçkırıklarla okudum.Gülnihal şimdi genç kız oldu.Çok başarılı, hanımefendi bir kız oldu.Acılara rağmen hayata tutunduk. Yaşayıp gidiyoruz.Zaten hepimiz öyle yapmıyormuyuz? Bu dünya acı ve tatlı bir arada, biz insanlar için.Çok teşekkürler.Sizede sonsuz mutluluklar diliyorum.Özlem........
Dost,sevecen.vefalı bir komşunun hayatının dramını içten ve samimi duygularla ilhamlayan beğeniyle okuduğum şiirinizi tebrik eder,başarılarınızın devamını dilerim.Selam ve sevgilerimle esen kalınız.
Erdoğan Vural
tevfik baba nurlar içinde yatsın....
sayfanızda da ziyaret ettim...
çok güzel bir anlatım,okurken adeta yaşadım o sahneleri birebir...
emeğinize sağlık ve teşekkürler bizlerle paylaştığınız için....
lk gecenin sabahında uyandım,
eşim yanımda yoktu,
kapı açıktı, Gülnihal bana bakıyordu salondan…
Beni, babasının yerine koymuştu besbelli…
Çağırmamı bekler gibi içi gülüyordu,
sevgiyle bakan gözlerinin…
Çağırdım, gelmedi, belli ki utanıyordu sabi…
O esnada Samiye Teyze girdi salona,
Anlamıştı torununun ıstırabını, niyetini…
-Hadi Gülnihal koş atla yatağa, dedi.
Anneannesinden cesaret alan Gülnihal sarıldı boynuma,
Baba hasretini giderir gibiydi yavrucak…
Sarıldım öptüm O’nu kızım niyetine…
Ağladığımı belli etmeden…
Çok sevinmişti küçük kız…
OKURKEN KOPTUĞUM VE DUYGULARIMIN GÖZYAŞI OLARAK DÖKÜLDÜĞÜ BÖLÜM ABİM..NE MUTLUKİ BİR ÇOCUĞUN MUTLU OLMASINA VESİLE OLMUŞSUN..ALLAHTAN RAHMET DİLİYORUM TEVFİK BABAYA..GÜZEL YÜREĞİN DERT GÖRMESİN NUR ABİM BENİM..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta