Rahmetli Olmuştun

Köyüne geldim, odaya baktım
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı
Üşümeyim diye, sobayı yaktım
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı

Sen gideli annem çok zaman oldu,
Bahçende çiçekler, sarardı soldu
Resmine bakınca gözlerim doldu
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı

Balkona ektiğin sardunya kaldı
Gittiğinden beri kendini saldı
Duvarda resmini kardeşim aldı
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı

Kapıyı açınca bana gülerdin
Sarılsan boynuma acım silerdin
Nasihat ederdin neler söylerdin
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı

Neşemiz kalmadı özlemin çoktu
Ağladım gözümden yaşlarım aktı
Herkes yanımdaydı bir annem yoktu
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı

Mezarına ektim sümbüller güller
Annesiz kalmayı ne bilsin eller,
Çağladı gözümden akıyor seller
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı

Yaptığın iyiliği komşular söyler
Adını duymuştu ilceler köyler
Ardından ağladı hanımlar beyler
Rahmetli olmuştun, çok içim yandı