Rahmetin kokusu gülün içinde

RAHMETİN KOKUSU GÜLÜN İÇİNDE

Gök kûbbesi arzla arşın arası
Bilinmez ötesi ilim içinde
Gözü görmez öder akıl kirâsı
Hakikati görmez bilim içinde

Yaşama Rahmettir toprak su hava
Rabbim derdi cana görmüyor revâ
Bir çiçeği olur bin derde devâ
Nice sırlar vardır balın içinde

Bu aşk yürekleri yakmıyor neden
Toprağın koynunda yok olur beden
Şu ömür dediğin mevsimlik fidan
Ömürler tükenir yılın içinde

Dünyası kalmamış sultana şaha
Gidenleri geri dönmez bir daha
Dallar bile zikir eder Allaha
Rahmetin kokusu gülün içinde

Nuhun yaşadığı tufani çağdı
Son İslamın şems-i Hiradan doğdu
Cehalet küfrünü şevkiyle boğdu
Umutlar yeşerdi çölün içinde

Kelâm okuyordu Resulu emin
Muhammed ümmeti diyordu amin
Hakikat aşkına içilmiş yemin
Kapanır secdeye selin içinde

Aşkıyla yanıyor canlar hanesi
Erir dergahında Yunus sinesi
Hu diye inliyor göğüs kafesi
Evliya ereni halin içinde

Kâhrında lütfunda hoştur Allahım
Beytûllah makamı yönü dergahım
Şükür yaratana birdir Penahım
Kün alemler hak,bu yolun içinde

Bilemesin sen bendeki ademi
Aşkı sevda eritiyor didemi
Tuncayım bir yöne yaptım secdemi
Ruhuyatı candır kulun içinde