Rahmet Şiiri - Necati Tarak

Rahmet yağıyor göklerden
Her tarafı sular kaplamış
Saygı sevgi birbirine karışmış
İki gönül baka baka tanışmış

Nede güzel yaratmışsın
Kaşlar gözler ve yanaklar
Seyrine adamışım kendimi
Doyulmayan mâh cemaline

Ne de tatlı tatlı bakıyorsun
Gözüme bakarak içimi yakıyorsun.
Ben sana, sende bana akıyorsun
Beni, sana doğru çekiyorsun.

Sendeki sır, nedir söyle?
Sevgiler ektik bahçemize
Filizler, verdik gönlümüze
Sevdan ile gark eylendin.

Ezanlar okunuyor uzakta
Kuşlar ötüşüyor yamaçta
Sevenler buluşuyor kavşakta
Mutluluğa erişiliyor burada.

Bu yağmurlar yağmasaydı
Gönül sevda ile dolmasaydı
İnsan birbirine bakar mıydı?
Yağan rahmetler olmasaydı?

Elbistan
13.11.2009