Rahmet 1 Şiiri - Ramazan Yıldız 3

Toprak suya hasrette, beklerken merhamet
Susuz çöl rüzgârında, külün de savruldu
Hicranınla sararmış, gönül suya hasret
Baharın habercisi, gülün de kavruldu

Yağdır Mevla’m kuluna, gökten rahmet rahmet
Muştusunu bekleyen, kulun da yoruldu
Yakarmış bu avuçlar, diler senden medet
Tekvin sıfatı İle kumun da yoğruldu

Ruhu olmayan beden, ancak olur ceset
Et, kemik, cümle beden, suyun da çamurdu
Ebedi dünyasıdır, mükâfatı cennet
Karılmış toprağın da, nurun da hamurdu

Vuslat günü yakın, yeter ki az sabret
Kurtuluşa eren, kuyunda Yusuf’tu
Affetmeyi seversin, Sen bizi de affet
Tufanının parçası, Nuh’unda yağmurdu