Rahmana Doğru Şiiri - Atila Yalçınkaya

RAHMANA DOĞRU

Ömrümüz bir gemi hayat nehrinde.
Tam sahip değiliz ona seyrinde.
Malik miydik cana, ana rahminde.
Yüzer bir rotada Rahmana doğru.

Güzel bir tarlaydık ana babaya.
Bir vazife için geldik dünyaya.
Diken ile gülü ekip meraya.
Biçilir başaklar harmana doğru.

İnsanlar sevindi doğduğumuz gün.
Aklımıza gelmez son nokta ölüm.
Gerçek bir kullukla ömrümüz düğün.
Yapıp ettiğini seyrana doğru.

Rabbimizin emri Yüce Kelamı,
Nazarlara vermiş bütün alemi.
Okurken anlarsın Levhi, kalemi.
Elif Lam dan başlar Elham’a doğru.

Bir nokta kadardık ana karnında.
Yolculuk başladı harf kararında.
En kıymetli mahluk Hak nazarında.
Giyimi kuşamı ihrama doğru.

İnsanda bin dert var, hastalık kalpte.
Ömür bir kar değil insana cepte.
Unutma kulluğu, hasta, sıhhatte.
Ateşi aşk varsa, Lokmana doğru

Dizimiz toprakta eller semada.
Rabbin emirlerine kullar amada.
Nefis her daima durur isyanda.
Her insan yürüyor son ana doğru.

Azrail gelecek her tür insana.
Kul’da dalmamalı, günah isyana.
Boyun eğmiş felek, Rabbi Rahmana.
Kul kaderi yaşar fermana doğru.

Atıla Yalçınkaya
01.11.2010

D O S T K A L E M L E R D E N

Bir sürü yol var bildiğimiz harman
Kötü yol seçenlerin sonu hüsran
Müminin gideceği tek yol rahman
Birlikte gidelim Mevlaya doğru........................Ozan Ceyhan