Bazen rahatlık batar insana,
Sahip olmak ister daha fazlaya.
Komşudaki tavuğu çok görürde,
Şükretmez kümesdeki kazlara.
Doymaz insanoğlu hep fazla ister,
Öğrenme merakı olursa güzel.
İlim bilimde ancak böyle ilerler,
Can kurbandır böylesine insanın.
Birde Egoisti vardır insanın,
Onlar hep bana bir sana derler.
Günde beş öğün yemek yesede,
Doymak bilmez hep aç gezerler.
İnsan çalıştıkça yaşar aslında,
Abartmadan dinlenerek olursa.
Neye yarar milyonlar var kontoda,
Aniden kalp sektesi vurursa.
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 12:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu çalışmamda İnsanoğlunun başına ne gelirse doyumsuzluktan geldiğini anlatmak istedim. Her şey kararında güzeldir. Saygılarımla. Almanyadan Turan KOÇ
TÜM YORUMLAR (1)