Rahat Yoktur Bu Alemde

Kelerin başından güneş (1)
Yavaş, yavaş çekiliyor.
Köyde geçirdiğim gençlik,
Hayalimde canlanıyor….

Çok çabuk geçti seneler.
Geçti,gitti tatlı günler.
Hani nerde ağa, beyler?
Birer, birer göç ettiler…

İki hafta kaldım köyde.
Işık yanmaz bir çok evde.
Baba, kardeş kara yerde.
Rahat yoktur bu alemde.

Bir çok akrabayı saydım.
Tek, tek isimler not ettim.
Tanıdık simalar sordum,
Ne yazık ki, bulamadım.

Köyde yeni evde kaldım.
Anamla hasret giderdim.
Çok hatıra tazeledim.
Zaman, zaman duygulandım.

Beş vakit okunan ezan:
Kulaklardan pası sildi.
Hem akşam ve hemde sabah: (2)
Mezarlık karşımda durdu.

Nice beyler ve bayanlar,
Yatar bizim mezarlıkta.
Babam, Şaban vede Asım, (3)
Hergün görünür karşımda.

Babadan bize kalan ev,
Bir kale gibi duruyor..
Şimdi boş kalan odalar:
Ne hatıralar saklıyor…

Üst odadaki resimler,
Zaman içinde soldular.
Gitti Şaban ile Asım:
Bizleri yasa koydular…

Çok dikkatle baktım köye.
Bizim köye benzemiyor.
Fırın, kahveler kapanmış.
Değirmenlerse dönmüyor.

Herkeste aynı hastalık,
Öyle, böyle zengin olmak.
Gençler terk etmiş namazı:
Yazık gelinen hale bak….

Köyde kızlar ve gelinler,
Bir çokları açılmaşlar.
Medeniyet diye, diye,
Haya perdesin yırtmışlar.

Senelerden ikibin bir.
Günlerden onüç Çarşamba.
Şiiri yazdım balkonda.
Vakit az kaldı akşama.

Yıllar sonra köyümdeyim.
Örf, adetime bağlıyım.
Eger sorarsanız beni:
Sandıkçıoğlu Aliyim.