bir ateş bağrımı yakıyor her an
bitmiyor kederim duruyor zaman
böyle bir azaba dayanmıyor can
tükendi yaşlarım gözlerimde kan
çınlıyor kulağım kimler anıyor
düştüm aşka çaresiz, kalbim yanıyor
kaderi silmeye kudretim yokki
bu acıyı durduracak ilaç olmuyor
bu dünyada rahat yok sevenlere
kalbim parça parça düştü yerlere
aşk denen misafir kapıyı çaldı
çevirdi bizleri halden hallere
sanki boşluktayım bakamam yere
çıkmıyor aklımdan sesin bir kere
ellerim uzanıp yetişmesede
onun için razıyım bütün dertlere..
Kayıt Tarihi : 1.10.2009 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!