Rafet abi Şiiri - Süleyman Balaban

Öğlenin sıcağı beynime sanki işlemişti,
Asfalt bile sıcaktan yarılmış, pişmişti,
Bankanın kapısında bir kız gördüm, yaralandım,
İçimi biçti, kaçamadım, Rafet Abi...

Yaradanın verdiği hoş şivesi,
Soluğu kalmamış koşuşturmacayda nefesi,
Gülüşü, anlamlıydı bilinmezdi neyşfesi,
Rüzgar gibi geçti, durduramadım, Rafet Abi..

Ne vardı yürüşünde emin edasında,
Çok şey saklı gibiydi, nazlı bakışında,
Hayatımın belki bu en büyük yarışında,
Koştum yakalayamadım, Rafet Abi...

Kömür karası saçları içimi eritti volkan gibi yaktı,
Belli ki utanmış, kızarmıştı yanakları al aldı,
Dehşet-i Afetti, ruhumu sanki bedenden çaldı,
Annemin sesi bir anda kulağımda yankıladı,
Sabah olmuştu, uyayakalmışım, Rafet Abi...