Radyo Postalarına Çan Çığlık

Herkes gidiyor da
Dallarında çiçeklerine kıymadan büyüten ağaçlar gibi bahar
Kuşlar yuva yapıp yavrukuşlara, tir tir esirgenmiş yelden yamaçtan
Herkes birer birer gidiyor da
Hatta baharlar bile dinlemeden gidiyor da
Çıldırak hazan baskınlarına uğramış sonbahar çıplağı bir ağaç gibi
Kalıp gidiyorsa zaman,
Kendi yorgun ve buruk dizlerinin dibinde....
Niyette hiç yokken ille beyaz kalmaların
Sokaklarda buz tutuşu göze alarak üstüste yağan kar bahtına
Üşümesin varsın bu hal böyle öksüz..
Hani radyolar herzaman herkesin sazına göre çalmasa da üşümesin
Arasıra hatırlanmaların hozan çağrılarındaki
Kulaklar çınıltısı kendini dinleyen bazan
Bir su damlası özünde kaçbir hikayesini içinde saklayan nehir
Bazan...
Durup da kendine bakacak olursa salkım söğütlerin süzgününde
Ne çalarsa kendi çalsın zuhur
Aşk seyrinin içinde geçenleriyse
Zaten tutulmuş dilektir bence,
Bence her kalbe
Eğer aşka razı gelense kabul...

Seyfi Karaca........Aralık / 10