Vurmuşum sırtıma onca ağırlığını,
Gideyim bulayım senli dünyaları,
Yol alamıyorum gitmek istediğim diyarlara,
Ağırlığın deil inan koyan bana,
Giderken o Yolculuğum da,ayağıma batan CAN kırıkları; Her seferimde üzdüğüm can'ım da....
Sersefilim ne desen ordayım uğruna,
Vuslatı mahşer olan Kırık bir anonim türkü gibiyim,
Ne yaralayan ßelli, ne saRmalayan...
ßari sen yapma dedim,başka kimsem yok dedim,
dinlemedi; yaraladı dağladı sözleri bıcak yarası,
Bu kalp şimdilerde sessiz yalnız meftasının ardında koca bi yasda...
Ne özledim demeye dilim var, ne dön demeye,
Kafamın içinde devamlı bir uğultu, karıncalı kanallar kadar anlamsız ve gürültülü bir şeyler var. hiçbir şekilde hiçbir eylemimde hak iddia edemeyeceğime dayalı bir sürü saplantılı istekler, kıskançlıklar. kıskanmak yoruyor beni, bir şeyler...i isteyip benim yapmak fikri yoruyor anlıyor musun. içimde ki bi şeylere ihanet ediyor, kurduğum her cümleyi çürütüp atıyormuş gibi. yarı yolda fark ediyorum her şeyi. dönüp bakıyorum, o an zamanın dışında kalıyorum. tekrarlardan ibaret bir hayat ve yine yenilmiş bir iradeyle başka bir yola sapıyorum bu sefer. süsten püsten kurduğum her cümleden attığım her adımdan iğrenir oldum. kafamın içinde karıncalı kanallar var lan! ölümüne rahatsız eden. bir cumartesi programında ki “eğlenceeeeee” bağrışları altındaki yavşaklık ardından gelen durgunluk, iğrenç bir pazar. abi ne saçmalıyorum ki yani. anlatamıyorum. ama bu benim ayıbım değil. bu kelimelerin ayıbıdır. bu kadar iğrenç sembolller haline gelmeselerdi ya da getirilmeselerdi. yok yok. kusurlu yaratıldılar ve kusurlu şekillendirildiler. insan ırkından ne bekliyorsun ki zaten. ha bi de tanrı. beni bi dinle. bana bi kulak ver. o kadar doldum ki yazamıyorum. hangi cümleyi daha önce söylemem gerektiğini bilemez oldum. hepsini bir anda boncuk gibi sıraya dizmek ve o ipi sen gerdanından geçiremeden koparmak istiyorum. mesela olan beni anlamanı istemem ve bundan korkuyor olmam. mesela olan anlaşılacak bir tarafımın kalmamış olması aslında. mesela olan artık yorulmuş olmam ve bunu dile getirmekten keyif alabilme halim. ya aslında almıyorum da. abi bilemiyorum. hah ne diyordunuz. S....et! !
Konu aşk ise mesafeler ölcülmemeli.Aşkda mesafe sadece yürekle ölcülür sevdiğim.Yureği büyük olan sevgisini sıcaklığıyla,bir çift güzel sözle hissettirir.Gerisindeki bütün sözler bahanedir.Yetereki biri bi diğerini gözden çıkarmasın......
ßırakmak çekip gitmek türlü bahanelerin ardında yok olmak kolay gelir kimine.Nasılsa sıkılmıştır,nasılsa bıkmıştır.nasılsa birgün bitecek der hep..Yalnız düşünülmez; birgün karşılaşıldığında düşman gibi deilde pişman gibi bakmak var o gözlere..Halbuki senin nasıl göründüğünü herkes bilir,ancak senin yüreğindekileri tek kişi hisseder.Sevdası yüreğinde,hasteri canın da,vuslatı ömründe kalbini kalbine yol etmiş herzmn çıkmaz bu yaşam kısalığında..
Haklısı gülümm..nasılsa bitecekti dedin,yarından erken olmayacakdı dünki vedan.sucsuzum sevdiğim bi okarada üzgün.zaman eskitti bende seni.bıktın tek düze sevdandan.Rahat ol bu sevdanın ipleri elindeydi koyverdin gitti...
Biraz umuramaz olmak lazım belkide,benden ne değerliki demeli bazen.inan bitanem herzmn umursandığı kadar yıprandı sevgiler.sana göre ha bir eksik ha bir fazlaydı vedalar.Ama benm canım yandı sevmiştim çünki.hani derdinya en kötü halimi se gör.Gör işde sevgilim bitik bi enkazım şimdi...Ancak alışılmışın dışında feryatlar koparmıcam sen benimsin,ben yapamam die baağır çağır ağlamıcam artık.Güçlü olmayı sen öğrettin bana.sahipsiz sevdamın baş rol jönü seni unutmucam...
Ama unutma saklimdaki sevdam,kaybettiğinde deil,kaybedeceklerin kalmadığında biter insan.Ne güzel demiş üstad;
ßİRGÜN BENDEN ŞİKAYET ETTİĞİN NE VARSA ''ÖZLEYECEKSİN''....
Herşeyden ßiraz kalır diyor birileri,ßelkide haklılar....
Kavonozda biraz kahve,gönül de biraz aCı...
Oysa seninle başlarken nasılsa kaybedecek hiç birşeyim yok demiştim,
Kendimi hesap etmemişim...
Artık mı? gece 3 nöbetleri,yüreğimi ısıtmaya yetemeyen bir fincan kahve ve sessiz balkon uğultuları....
Şu Canım da Candı!
Delice atan Yürekti.
ßir ßeßeğin kokusu kadar güzeldi,
O nu oyle sevdim ki ßenßelki de ßilmedi,
Yaraladı, karaladı, yinede yinede sızlayan yanımdı..
Yolunda gitmeyen bişiler var. Çok sevmek mi yollarımı bu denli kapatan? Yoksa gönül alıştığı acının esaretinden mi çıkamaz? İsmini duymak gözlerini hayal etmek benliğini alırken,bu kör kuyulardan neden çıkamaz ki insan? Ey aşk! Nasıl bir şeysin? Zorda kolayı,darda medet ver meyen,battıkça çıkan çıktıkça batıran bir belasın... Ozledim dersin sukutlar giydirir,sevdim dersin hasretler giydirir de en diplerde bulursun kendini.. Delirecem dersin,öldüm dersinde yinede yaşatır seni...
Ki...Bazen seviyorum bu yalnızlığımı...Değilmidir ki her sevda bir veda,öyleyse neden bu can vermeler..?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!