Ey bilinmiyen sevgili ziyan etme seven duygularimi,esir etme bizi sessizliğee,ey yürek sizim,ey gönül yaram,bilki kendini seni sevmeye adamis bir kalp var,bende sana sevdali bir yürek var,gelde bu ÖMÜR seninle tükensin.her sevgide bir umut vardir,benim umudum sensin ey yürek yaram.Yakışmadı bize bu SON...
Haklılarmış!
her yanlış bir doğruyu değil,kocaman kayıplarmış
Hayat hiçbir yanlışı düzeltmiyor,sadece alıştırıyor.
varlığın da hiç leri oynamak bana göre değil,
Sandığın gibi saf değildim,sadece o kalın duvarların da incelik bekledim.
sadece anlaşılmakdı tüm derdim.
Hadi inandır beni bu sona,
ßunu yapan senmisin bana?
Yaptığın kalleşlik deil de ne bana?
İsmini koyamadığım yalanlarınıda,
Sana çektiğim hasretin acısınıda,
Kalbimde daim kazılı adını da,
Ne özlediğimi söyleyebildim, Ne de içimde özlemimi tutabildim..! Ne hayalinle yaşayabilmek için gözlerimi kapatabildim, Ne de yokluğunu görebilmek için açabildim..! Ne SANA:'' Niye Yoksun..? diyebildim, Ne de ''Bu Haksızlık'' diyebildim..! Sadece "SENİ" içimde taşıdığımı bilmeni istedim..
Ne dökülen gözyaşlarımı gören oldu nede derdine derman olurum diyen..
bir kenara atıldı yüreğim..buruşmuş kağıt gibi gözümdeki yaşlar yüreğimin acıyan yanının ifadesiydi...bu yürek te sevdimi "ÖLESİYE"severim dedi ama"YÜREĞİMİN SESSİZ ÇIĞLIKLARINI" yine ve sadece "BEN" duydum kimse duymadı
Yanında olmak,varlığımı hissettirmek
ßen ßurdayım diyebilmek,
o çıkamadığın karanlıklarında bir umut,
aclığına susuzluğunda bir lokma olabilmek...
Yarınların olabilmek,
belkide ıslak gözlerinde başını yaslayacağın bir omuz olabilmek..
Ay ışığıyla 9. senfonisi başladı yine...Yağmur olmak var şimdi,dinek dagı eteklerinde Usul usul toprağa karışıp sessizce.. gök gürültüsüyle dans edesim var.Suskunluğumun çığlıklarını dinlesem, kendi kendime. Benden başka kimse duymasa beni...
Bir kez, sadece bir kez düşlerim gideceği yeri doğru belirlese... Gerçeğe dönüşse...
Bir yaprak olmasam rüzgârın önünde.
Hiç bir şey sorulmasa bana, hiç bir cevap vermesem sorulanlara. Öylece oturup izlesem etrafı, olan bitenden haberim olsa, lakin ben konuşmasam...,Sussam...sessizlik te sesizliğin sesi ne güzel sestir duyabilene ve anlayabilene anlata bilene...rüzgar ciseleyen yagmurun sesinde cıglık cıglıga pop _onda liste başi melodisini söylerken. Kavga edip durmasam iç çekişmelerimle..
ben susuyorum olabildince sabır şükür diyerek. birazda sessizliğim konuşsun diyorum kendimçe...kendime
Harfsiz bir lisanım var artık içimde,Her CÜMLEMDE...
ßir ziyan sevgi daha...
Yeşerttiğimiz umutlar yine sararıp soldu,bu kez kökünü dibini kuruturcasına bir ah çekti gönül.
Sen ben olmayalım (Bi/z) olalım istedim,
Aralanmış kapıları sonuna dek açmışken,yüzüme kapadığın kapının kilitleri gönlümde küf tutmak üzere yok ettim.
Sevdama sahip çıkmak,kısaca bu bir soluk kısalığınaki biçilmiş ömre bir şans daha vermek istedim.Gel gör ki; /Vaz/gec/mek/ di adı..
oysa bu tutune duyulan mubtelalık değildiki,Kulluğe basıp masadan kalkasın..Bir yürekdi ağlayan,şuursuz, çok seven,belki minicik kadındı gözleri buğulanıp sana yanan..Ancak görmesini bilemedin,o yurek çok büyük çok asildi...
Leş gibi ayrılık kokuyor her köşe başı,
aşk kaybından ölüyoruz,
ßn seni seviyordum,sen kendini...
Şimdilerde kime anlatsam bizi,sadece omzumu sıvatlayıp unutursun diyor..
Ulan hayallerim çıkmazda,düşlerimi jilete vurmuşken
kOlay mı?
Bazı insanlar gelince bazı insanlar gidince güzelmiş.
Geberir gibi sevsen de Bazen birilerinin üstünü şuursuzca karalamak gerekirmiş.
Birileri mutlu olsun die mutsuzluğu göze alabilmekmiş.
Ardına saklanılan bahaneleri görmezden gelmekmiş.
Hani O çok sevdiğin varya; gitmesin die uğraşmak aptallıkmış.
Su yolunu herkes nasılsa yerini çiziyormuş..
Bazen bittiğine deil, verdiğin değeri hak etmediğine şahit olduğun için ağlarsın. Bazen gittiğine deil, yarınların hayalini onsuz kuramazken, onun bir başkasına 'hiçbir şey yaşanmamış' gibi dokunacak kadar ucuz olduğuna ağlarsın. Bazen yarım kaldığına deil, doğru sandığının koca bir yanlıştan ibaret olduğuna ağlarsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!