Hey Rabelais!
'Gülümsemek insanlara mahsustur' dediğinde,
Merak ettim ne yapıyordun?
Dur tahmin edeyim,
Ya tarihe geçecek bir söz yaratma peşindeydin,
Ya şişenin dibinde geziniyordun,
Ya da sen de benim gibi terkedilmiş olacaksın ki,
İnsanlara yakışmayacak bir acıyla yüreğinde,
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordun...
Kayıt Tarihi : 2.5.2006 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!