Tomurcuklar açtı gönül dağında
Sevda bahçesinin yolu musun sen?
Mutluluklar saklı sevgi bağında
Nurlanan hanenin kolu musun sen?
Kâinat kurulmuş aşk mayasıyla
Gönüller titriyor Hakk duasıyla
Münevver beldenin ilk Ravzasıyla
Misk kokan bahçenin gülü müsün sen?
Elest bezmindeki bağlıyız söze
Aşkla muhabbetle inilir öze
Gül kokulu yerden selam var bize
Muhabbet ehlinin dili misin sen?
Secde vuslatında akıyor yaşlar
Gözyaşları ile secdede başlar
Zikirden uzak mı sanırsın kuşlar
Cennet bahçesinin yeli misin sen?
Nefisler öndeyse insanlık azar
Unutma, kâtipler dosdoğru yazar
Arınmış bedenler yanlışı bozar
Hikmet dergâhının eli misin sen?
Seher rüzgârları esiyor yüze
Gönül ışıkları vurunca göze
Rabbe kulluk ile çıkılır düze
Rahmet ummanının seli misin sen?
Özkanlı, sen önce nefsine seslen
İlimle, irfanla, ahlâkla süslen
Haramsız, tertemiz rızıkla beslen
Rabbimin sevdiği kulu musun sen?
03.09.2010
Ali ÖzkanlıKayıt Tarihi : 21.12.2010 17:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!