Rabbim! Hilâfeti Saltanata Çevireni Kahr ...

Bu yoldur sırat-ı müstakim olan
Müminin bu yola girmesin, dile
İlâhi süfli ruh, menhiyyat dolan
Sırt dön ki amelin geçsin makbule

Hasanı zevcesine zeirleten,
Hilâfeti katleden Muaviye
Nesli resul katleden yez it iye
Neslini helâk dönsünler küle

“Beni seven ehl-i beyt’imi sever
Eğer buna herkim vermezse değer
Cehennem ataşı yakar örseler”
Arafta sürülür ataşdan çöle

Kerbelâ çölünde Resulûn nesli
Katlini emreden hâin yez it di
Hüseyn’ninin serini top eyledi
Başı ile oynadı güle, güle

Üç kişi Meşrebi Îsâ üzere
Yedisi Meşrebi Mûsâ üzere
Kırk kişi de karşı durur Azere
Bir kişi meşreb-i Habîbi ile

Dünyâ nizâmını tedbiri ile
Ayarlarlar Ellâh, takdiri ile
Alem nûrla dolar takriri ile
Bülbülün feryâdı mâşuku güle

Gönül gözü ile seyreden sâid
Bilesin ki İlmî esrara şahid
Olduğundan bilcümleside zâhid
Farz, Sünnet’ sonunda amel nâfile

Kutbûl azâm erenlerin başıdır
Ona yan bakanın aklı şaşıdır
Tahtı Saba İSMİAZÂM işidir
Melike ameli döndü sâlihe

Sevgi, Âşk, Muhabbet bahrine, Sübhân
Mevcûdatın varlık dehr’ine, Sübhân
Cennet gelen üç nehrine, Sübhân
Dedi; kıyâmete kadar temizle

Neylerim sen yoksan canânı, sensiz
Görmedim âlemde yananı, ben’siz
Zâhirine bakıp, sananı dînsiz
Vakti merhuna dek çekecek çile

Basar gözle seyreyleyen arifân
Atisine vakıf olur her zemân
Halîktan va’z olan ulvî bir fermân
İlâhî zikr alır, uyanlar, dile

Sevilecek başka şey yok İSLÂMİ
Sübhânın: deryâda binilen gemi
Resûlünün elindedir dümeni
Boğulur; binmeyenler bile, bile